Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

ğı neşr ederken Erzurumda şehîd edilmişdi. Böyle nice işkencelerde dökülen hıristiyan
kanları, müslimânların harb meydânlarında dökdükleri hıristiyan kanlarından
katkat fazladır. Bunun içindir ki, birçok aldanmış insanı, islâmiyyetin zâlim bir
din olduğu zannından kurtarmak lâzımdır. Böyle yanlış sözlerin hiçbir vesîkası yokdur.
Papalığın vahşet ve yamyamlık derecesine varan işkenceleri yanında, müslimânların,
gayrı müslimlere karşı davranışları, ağzı süt kokan bir sübyanınki kadar
yumuşak olmuşdur. İslâmiyyet, başka dinlerin hurâfeler ve şübheler bataklığı ortasında,
çiçek temizliği ile yükselmiş bir aklî ve fikrî asâletin sembolü olmuşdur.
Milton der ki, (Kostantin kiliseyi zenginleşdirince, papaslar makâm ve servet
hırsını artdırdı. Bunun cezâsını, parça parça olan hıristiyanlık çekdi).
İslâmiyyet, ilâhlara insan kanı dökmek fâci’a ve felâketinden beşeriyyeti kurtardı.
Bunun yerine, ibâdeti ve sadakayı getirmekle, insanlara iyilik aşıladı. Sosyal
adâletin temelini kurdu. Böylece, kanlı silâhlara hâcet bırakmadan, dünyâya
kolayca yayıldı. İlm da’vâsına müslimânlar kadar bağlı ve saygılı hiçbir millet
gelmemişdir denilebilir. Hazret-i Peygamberin “aleyhissalâtü vesselâm” pekçok
hadîsleri, samîmî bir ilm teşvîkcisidir ve ilme saygı ile doludur. İslâmiyyet, ilme maldan
dahâ çok kıymet vermişdir. Hazret-i Muhammed, bu tutumu olanca gücü ile
desteklemiş, Eshâbı da, bu yolda var kuvvetleri ile çalışmışlardır.
Bugünkü fennin ve medeniyyetin kurucuları, eski ve yeni eserlerin ve edebiyyâtın
koruyucuları, Emevîler, Abbâsîler, Gaznevîler ve Osmânlılar zemânındaki
müslimânlar “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în” olmuşdur.
Buraya kadar ba’zı parçalarını yazdığımız ingilizce kitâb, misyonerler ve yehûdîler
tarafından piyasadan alınarak, yok edilmek istenmişdir. İlk misyoner teşkilâtı
olan Cizvit cem’iyyetleri 918 [m. 1512] de teşekkül etmişdir.
EK: İslâm hukûkunu inceliyenler, islâmiyyetde sosyal adâlete, eşitliğe, hak ve
hürriyyete verilen önemi görerek hayrân kalıyorlar. İslâmiyyetin, insan hakları ve
mülkiyyet hakkı üzerinde nasıl bir titizlik gösterdiğini ortaya koymak için, (Mecelle)den
birkaç maddeyi aşağıya yazmağı uygun görüyoruz:
1192 — Herkes mülkünü dilediği gibi kullanır. Fekat, başkasının hakkına dokunursa,
bu kullanması sınırlanır. Meselâ, islâmiyyetde kat mülkiyyeti vardır.
Fekat, üst kat sâhibinin, apartmanın temelinde ve alt kat sâhibinin de çatıda hakkı
vardır. Birisi, ötekinin izni olmadıkca, kendi katını yıkamaz.
1194 — Bir arsaya sâhib olan, üstündeki boşluğa ve toprağın içine de mâlik olur.
İstediği kadar yüksek binâ ve derin kuyu yapabilir.
1196 — Bir kimsenin bağçesindeki ağacın dalları komşusunun hânesi veyâ
bağçesi üzerine uzanmış olsa, o dalları bağlayarak geri çekdirmeğe veyâ kesdirmeğe
komşusunun hakkı vardır. Fekat, ağacın gölgesi komşusunun bağçesindeki
sebzelere zarâr veriyor diyerek kesdiremez. Âtıf beğ 1330 [m. 1912] baskılı şerhinde,
bu maddeyi şerh ederken diyor ki, (Komşusu, ağacın sâhibine veyâ hâkime mürâceat
ederek geri çekdirir veyâ kesdirir. Komşusu, bunlara mürâceat etmiyerek,
bağçesine uzanmış olanları kendi de kesebilir. Bağçesine uzanmamış mahalden kesip
zarâra sebeb olursa, zarârı ağaç sâhibine tazmîn eder, öder. Bağlıyarak çekdirmesi
mümkin olan dalları, mürâceat etmeden keserse, yine zarârı tazmîn eder. Ağaç
sâhibine mürâceat edip de, dallarını, çekmediği takdirde, bağçe sâhibi kesebileceği
gibi, kesdirme masrafını da, ağaç sâhibinden istiyebilir).
1200 — Bir evin kanalizasyonundan, komşunun evine sızarak zarâr verirse, ta’mîr
etmesi lâzım olur.
1212 — Komşunun su kuyusuna yakın lağım yaparak, kuyu kirlenirse, ta’mîri
mümkin olmazsa, lağım oradan kaldırılır.
1216 — Hükûmetin emri ile birinin evi satın alınıp yol yapılabilir. Fekat parası
verilmedikce evi alınamaz.
– 535 –