Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

kesin saygı ile ziyâret etdiğini görünce, o da saygılı olur. Ya’nî türbe ölü için değil,
dirilerin, saygılı olup, Velîden istifâde edebilmeleri için yapılmakdadır. Ehl-i sünnet
âlimleri buyuruyor ki, kabr üzerine, süs için, övünmek için türbe yapmak harâmdır.
Unutulmamak için olursa mekrûhdur. Meyyiti hırsızdan, hayvandan korumak
için ise, mekrûh olmaz. Önceden yapılmış türbeye defn etmek câizdir. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” oğlu İbrâhîmin kabrini bir karış yüksek yapdı ve sıvatdı.
Bir gün İbrâhîmin kabri yanından geçerken, bir yerini açılmış görünce, burasını
kapatdığı (Hülâsa)da yazılıdır. İslâm âlimlerinin hiçbiri, türbeleri puta benzetmemiş,
en aşırı yazanı, harâm olacağını bildirmişdir. Türbe ziyâret ederek, Evliyâya tevessül
eden müslimânlara, hiçbir âlim sû’i zan etmemiş, kötülememişdir. (Feth-ulmecîd)
kitâbının ikiyüzkırkikinci sahîfesinde, (İbni Hacer-i Mekkî, (Zevâcir) kitâbında,
kabrler üzerine kubbeler yapmak büyük günâhdır. Müslimân meliklerinin,
vâlîlerinin, bu kubbeleri yıkmaları vâcibdir. Önce imâm-ı Şâfi’înin kubbesini yıkmalıdır
diyor) yazmakdadır. Hâlbuki, İbni Hacer-i Mekkî “rahmetullahi aleyh” (Zevâcir)
kitâbında, (Kabrler üzerine kubbe yapmak büyük günâhdır) demiyor. (Umûmî,
ya’nî herkesin gömüldüğü ve vakf kabristânlardaki türbeleri yıkmalıdır. Çünki,
yer kaplıyarak, müslimânların gömülmelerine mâni’ olurlar) buyuruyor. Yoksa, türbe
yapmağa, türbe ziyâretine harâmdır, küfrdür demiyor. Âyet-i kerîmelerin ve hadîs-i
şerîflerin ma’nâlarını değişdirmekden hayâ etmiyenlerin, Ehl-i sünnet âlimlerinin
“rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în” kitâblarındaki bilgileri de, değişdirerek,
yazarak müslimânları aldatmağa kalkışdıklarının açık bir vesîkası da, İbni Hacer-i
Mekkî hazretlerine yapdıkları bu iftirâdır.
İbni Hacer-i Mekkî “rahmetullahi aleyh” hazretleri (Fetâvâ-i fıkhiyye)nin yüzyirmibeşinci
sahîfesinde buyuruyor ki, (Peygamberlerin türbelerinde nemâz kılmak
sahîhdir. Mekrûh dahî değildir. Peygamberler, mezârlarında diridirler. Fekat,
onların hayâtları, her bakımdan bizim hayâtımız gibi değildir. Yimeleri, içmeleri,
ibâdet yapmaları lâzım değildir. Meleklerin hayâtına benzer. Lezzet almak için ibâdet
yaparlar. Çünki, kabr hayâtında cenâb-ı Hakkı müşâhedeleri, dünyâdakinden
dahâ mükemmeldir).
Sudândaki islâm âlimlerinden Tâhir Muhammed Süleymân Mâlikî (Zahîretül-fıkhil-kübrâ)
kitâbında diyor ki, (Şeyh Advî, kabrler üzerine türbe yapmak, dört
şart ile câiz olur dedi. Kabr yeri, meyyitin mülkü olmalıdır. Türbede fesâd, bid’at
yapılmamalıdır. Türbeler, zevk ve tefâhur vâsıtası olmamalıdır. Kabrdeki Velîye
alâmet niyyeti ile yapılmalıdır. İbni Teymiyyenin sapık sözlerinin kıymeti yokdur.).
Ehl-i sünnet âlimleri, Vehhâbîleri red için, çok kitâb yazdı. Bunlardan kırk adedinin
ismleri aşağıdadır:
1 — Medîne-i münevverenin Şâfi’î ulemâsından Muhammed ibni Süleymânın
“rahmetullahi aleyh” çok kıymetli (Fetvâ) kitâbıdır.
2 — Mekke-i mükerreme Reîs-ül-ulemâsı Ahmed Zeynî Dahlân-ı Şâfi’înin
(Eddürerüsseniyye) kitâbı, İstanbulda Belediyye kütübhânesinde, [1079] numarada
mevcûddur. İstanbulda, ofset yolu ile tekrâr basdırılmışdır.
3 — Mustafâ Kırîmînin “rahmetullahi aleyh” (Risâlet-üs-sünniyyîn firreddi
alel-mübtedi’în) kitâbı, Belediyye kütübhânesinde, [992] numarada mevcûddur.
4 — (Müncid) kitâbında, (Hâlidî) kelimesinde yazılı olan Dâvüd bin Süleymân
Bağdâdînin “rahmetullahi teâlâ aleyh” (Minhat-ül-vehbiyye) kitâbı, Belediyye kütübhânesinde,
[292] numarada mevcûddur. İstanbulda tekrâr basdırılmışdır.
5 — Muhammed Ebû Zühre, (Târîh-ul-mezâhib-il-islâmiyye)de, vehhâbîleri ve
bunların bid’at ehli olduklarını uzun bildirmekdedir.
6 — Allâme İbni Âbidîn “rahmetullahi teâlâ aleyh” (Dürr-ül-muhtâr) hâşiyesinde,
üçüncü cild, üçyüzdokuzuncu sahîfede buyuruyor ki: (Zemânımızdaki mezhebsizler
kendilerine müslimân deyip, kendi i’tikâdlarına inanmıyanlara müşrik,
– 453 –