Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

5 — Tenhâda üzüntülü görünce, onu çok sevdiğini, acıdığını söyleyip hâlini sormalı,
tatlı şeyler söylemelidir.
6 — Yapamıyacağı şeyleri bile söz vererek gönlünü almalıdır. Çünki o, evinde
kapalı, başkalarından ümmîdsiz ve yalnız kendisine alışmış olan dostu, dert ortağı,
ekmek vericisi, kendini neş’elendiricisi, çocuklarını yetişdiricisi ve ihtiyâclarını
gidericisidir.
7 — Çocukları terbiyede, ona yardım etmelidir. Çünki, bebek, anasına, gece
gündüz ağlayıp, hiç râhat vermez. Onu insâfsızca üzen bir alacaklıdır. O hâlde, ona
imdâd edene, Allahü teâlâ yardım eder.
8 — Zevcesine, memleketde âdet olan elbisenin, çamaşırın en kıymetlisini giydirmelidir.
Ev içinde, her istediği, güzel şeyleri giydirmelidir. Sokağa çıkarken, bunları
da örtmeli, yabancıya göstermemelidir.
9 — İyi şeyler yidirmelidir. Zengin ise, halâl olan herşeyi almalıdır. Ona geniş,
kullanışlı, sıhhî ve islâm hanımına yakışan elbise ve nefîs ta’âm te’mîn etmeği, kendine
borc bilmelidir. [İmâm-ı Gazâlî “rahmetullahi aleyh” (Kimyâ-i se’âdet)in yüzkırkbirinci
sahîfesinde diyor ki, (Zevcenin nafakasını sıkmamalı, isrâf da etmemelidir.
Âilenin nafakasına verilen paranın sevâbı, sadaka sevâbından dahâ çokdur.
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Gazâ için sarf edilen,
köle âzâd etmek için, fakîre sadaka vermek için ve evindekilerin nafakası için
sarf edilen altınların en üstünü ve sevâbı çok olanı, evin nafakasına verilen altının
sevâbıdır.) İbnî Sîrîn “rahmetullahi teâlâ aleyh” buyuruyor ki, (Hiç olmazsa haftada
bir kerre tatlı yidirmelidir.) Nafaka te’mininden âciz olanın evlenmesi harâmdır.
Yemeği yalnız yimemelidir. Çoluk çocukla yimek sevâbdır. En mühim şey, nafakayı
halâlden kazanıp, halâlden yidirmekdir).]
10 — Zevcesini döğmemelidir. (Dürr-ül-muhtâr) üçüncü cild, yüzseksensekizinci
sahîfedeki suçlardan birini işlerse, onu ta’zîr etmesi, edeblendirmesi câiz olur
ise de, yine vâcib olmaz.
[Ba’zı kimseler, Nisâ sûresi otuzüçüncü âyetinde, kadınların döğülmesi emr olunuyor
diyorlar. Hâlbuki, bu âyet-i kerîmede meâlen, (Erkekler, kadınlar üzerine
hâkimdirler. Çünki, Allahü teâlâ, ba’zı kullarını ba’zısından üstün yaratmışdır. Hem
de, erkekler, kendi mallarını, onlar için harc ederler. Kadınların iyileri, Allahü teâlâya
itâ’at eder ve zevclerinin haklarını gözetirler. Zevcleri hâzır olmadıkları zemân,
onların nâmûslarını ve mallarını, Allahın yardımı ile korurlar. Hıyânet etmesinden
korkduğunuz kadınlara, zevc haklarını öğretin ve tatlı sözlerle nasîhat
edin! Onları yatağınızdan ayırın. Yine uslanmaz iseler, hafîf döğün! Uslanırlarsa,
onları üzecek şey yapmayın!) buyuruluyor. Görülüyor ki, mala ve nâmûsa hıyânet
etmiyen kadınları döğmek değil, onları hiçbir sûretle üzmek câiz değildir. Hâin olanları
da, yumruksuz açık el ile veyâ düğümsüz açık mendil ile hafîf vurarak islâh etmeğe
izn verilmişdir. Nâmûsa ve mala hiyânet edenlere, her hükûmet, her kanûn,
ağır cezâ yapmakdadır. İslâmiyyet, kadınlara, çok kıymet verdiği, çok acıdığı
için, hâin olanlarını kanûn pençesine düşürmeden önce, hafîf vurmakla islâh edilmelerinin
de tecribe olunmasını emr etmekdedir.
Bir hadîs-i şerîfde buyuruldu ki, (Bir erkek, zevcesini döğerse, kıyâmetde ben
onun da’vâcısı olurum). Dünyâ işlerindeki kusûru için, döğmek şöyle dursun,
acı, sert bile söylememelidir.
Kadınların kalbleri ince, nâzik ve hislerine tâbi’ olduğundan, birbirlerine hased
edenleri çokdur. Bu bakımdan, bilhâssa yeni evliler, uyanık olmalı, ana, kız kardeş
ve başka kadınların, zevcesini çekişdirmelerine aldanmamalı, böyle şeyler söylenmesine
fırsat vermemelidir. Böyle sözlere uyarak zevcesini incitmekden çok çekinmelidir.
Anası ve kız kardeşleri için zevcesinin söylediklerine karşı da uyanık olmalı. Ana-
– 600 –