Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

795 — SA’ÎD BİN CÜBEYR “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Tâbi’înin büyüklerindendir.
Hadîs ve tefsîrde bir dâne idi. 95 [m. 714] de Vâsıtda vefât etdi. 440, 677.
796 — SA’ÎD EFENDİ: Hüseyn Hilmi Işıkın pederidir. Eyyûb sultânda Vezîr
tekke mahallesinin eşrâfından idi. 1929 da vefât etdi.
797 — SA’ÎD BİN MENSÛR “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Hadîs âlimlerindendir.
Horâsânlıdır. 229 [m. 844] senesinde Mekkede vefât etdi. 392.
798 — SA’ÎD BİN MÜSEYYİB “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Ebû Muhammed
Medenî, Tâbi’înin büyüklerinden ve Medînedeki yedi büyük âlimdendir. Onbeşinci
[15] senede tevellüd, 91 [m. 710] senesinde Medînede vefât etdi. Kırk hac yapdı.
66, 628, 641, 1014.
799 — SA’ÎD BİN ZEYD “radıyallahü anh”: Aşere-i mübeşşeredendir. Dedesi
Amr, hazret-i Ömerin amcasıdır. Yine bunun kayın birâderi ve eniştesi idi.
Bedrden başka gazâlarda bulundu. Yermük muhârebesinde ve Şâmın fethinde bulundu.
51 [m. 671] senesinde vefât etdi. 510.
800 — SA’ÎDEDDÎN-İ FERGÂNÎ “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Muhammed bin
Ahmed, Sôfiyye-i aliyyeden ve fıkh âlimlerindendir. Necîbeddîn Alî Şîrâzîden, bu
da Şihâbüddîn-i Sühreverdîden ve Sadreddîn-i Konevîden feyz aldı. 699 [m. 1299]
senesinde vefât etdi. (Füsûs)u şerh etmişdir. (Menâhic-ül-ibâd) fıkh kitâbını dört
mezhebe göre fârisî yazmışdır. 1409 [m. 1988] senesinde, Hakîkat Kitâbevi tarafından,
ofset baskısı yapılarak neşr edilmişdir. 1164.
801 — SA’LEBE: Sa’lebe bin Ebî Hâtıb, Ensârdan idi. Bedr gazâsında bulunmadı.
Tefsîrlerin çoğuna göre, (Hazret-i Osmân zemânında vefât etdi. Malının çok
olması için düâ istedi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Kanâ’at et!) buyurdu.
Düâ için, tekrâr tekrâr isrâr etdi. Düâ buyurunca malı, hayvânları çoğaldı.
Onlarla uğraşıp nemâza gelmez oldu. Resûlullahın gönderdiği zekât toplama
me’mûrlarına zekât vermedi. Hakkında Tevbe sûresinin yetmişaltıncı [76] âyeti nâzil
oldu. Bunu işitince, sadakasını getirip yalvardı ise de, kabûl buyurulmadı.
(Sa’lebeye yazıklar olsun!) hadîs-i şerîfine hedef olmak felâketine dûçâr oldu.) Yukarıdaki
âyet-i kerîmenin çeşidli kimseler hakkında geldiği ve bunlardan Sa’lebe
bin Ebî Hâtıbın meşhûr olduğu (Beydâvî) hâşiyesinin tercemesi olan (Tibyân) tefsîrinde
ve (Hüseynî), (Ebüssü’ûd) ve (Râzî) tefsîrlerinde uzun yazılıdır. (El-isâbe
fî-temyîz-is-sahâbe)de birinci cüz, yüzdoksansekizinci sahîfede diyor ki, (Münâfık
olan Sa’lebe, Bedr gazâsında bulunan Sa’lebe “radıyallahü anh” değildir. Çünki,
Bedr gazâsında bulunan Sa’lebenin Uhud gazâsında şehîd olduğunu İbni Kelbî
bildirmekdedir. Bundan başka, Ahmed bin Mûsâ ibni Merdeveyh tefsîrinde yazdığı
üzere, ibni Abbâs “radıyallahü anh”, Sa’lebenin zekât vermediğini anlatırken,
Sa’lebe bin Ebî Hâtıb demekdedir. Bedr gazâsında bulunan ise Sa’lebe bin Hâtıbdır.
Bundan başka, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Bedr gazâsında ve
Hudeybiyede bulunanların hiçbiri Cehenneme girmez!) buyurdu. Bunlardan biri
münâfık olabilir mi?) Bunun gibi, iki Hâtıb vardır. (Tefsîr-i Mazherî)de, Nisâ sûresinin
altmışbeşinci âyetinde diyor ki, (Hâtıb ibni Ebî Beltea muhâcirînden idi.
Bedr gazâsında bulundu. [Otuz senesinde vefât etdi.] İkincisi, Hâtıb ibni Beltea
ise, Ensârın arasında olup, bir münâfık idi.) Eshâb-ı kirâmın hepsi Cennete gireceklerdir.
Allahü teâlâ, hepsinden râzı olduğunu bildirmişdir. Bu müjde, hepsinin
îmân ile öleceklerini haber vermekdedir. Fekat, Aşere-i mübeşşereden başkasının
îmân ile öleceği önceden bilinemezdi. Çünki, aralarına karışmış olan münâfıkları
Resûlullahdan başka kimse bilmezdi. Bu münâfıklar îmânsız gitdi. Resûlullahın
vefâtından sonra, Eshâb-ı kirâmdan hiçbiri mürted olmadı. Hepsi Sahâbî olarak
öldü. Cennete gitdiler. 64.
802 — SA’LEBÎ “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Ebû İshak Ahmed bin Muhammed,
fıkh âlimidir. Nîşâpûrda tevellüd, 427 [m. 1035] de orada vefât etdi. 416.
– 1165 –