Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

memleketde adamları, câsûsları vardır. Bunlar, bir tarafdan komünistlik propagandası
yapar. Bir tarafdan da, bol para vererek, zevk ve sefâhet yollarını açarak, câhilleri,
işsizleri avlarlar. Âile terbiyesi görmemiş serseriler, din bilgisi olmıyanlar,
bunların tuzaklarına çabuk yakalanır. Bir anarşist, eşkıyâ topluluğu kurarlar. Irgat
partisi, emekçi partisi, işçiler partisi gibi câzib ismler altında siyâsî parti kurarak
ortaya çıkmağa, meclisde söz sâhibi olmağa ve hükûmeti ele geçirmeğe uğraşırlar.
İşçiyi, köylüyü kışkırtıcı gazete, mecmû’a çıkararak, müslimânlıkla, din
adamları ile, tüccâr ile, alın teri dökerek iş yeri açanlar ile alay eder, bunları kötülerler.
Devlet nizâmını bozmağa, liberal hükûmetleri devirmeğe, hâsılı milleti birbirine,
kardeşi kardeşe düşman etmeğe, ihtilâl, iç harb çıkarmağa çalışırlar. İlk öldürecekleri
din adamlarını, milliyetci, anti komünist aydınları tesbît etmişlerdir.
Komünist câsûsları ve bunlara satılmış yerli uşakları, ordu ile, din adamları ile işbirliği
yapamaz. Çünki subaylar, kültürlü, nâmuslu, olgun, vatansever insanlardır.
Komünistlerin alçak emellerine âlet olmazlar. Bunun için, er ve yedek subay olarak
orduya sızmağa çalışırlar. Komünistliği, her hürriyyeti, serbestliği veren Cennet
hayâtı gibi göstermeğe çalışırlar. Karl Marx doktrininin ilk tatbîkcisi olan
Lenin, (Hep yalan söyleyiniz! Binde birine inanılsa, büyük kazancımız olur. Beyâz
dıvara hep çamur atınız! Yapışmaz, düşerse de, zarârı yokdur. Hiç olmazsa, dıvarda
leke bırakır) demişdir. Bunun için, hep yalan söylediler. Komünist Cenneti
dediler. Hâlbuki, kızıl Rusyada bütün toprak devletin idi. Komünist peyklerinde,
sömürgelerinde de, böyle yapıldı, halkın tepkileri ile karşılaşıldı. [m. 1917] de
ilk komünist ihtilâlinde ve diğer komünist hareketlerde, köylüye toprak vereceğiz
denilmişdi. İhtilâl kazanılınca, zirâ’at kollektifleşdirildi. Leninin, Rus köylülerine
(Müjiklerine) çarlığın geniş topraklarını taksîm edeceğini va’d etmesi, ihtilâlden
sonra, (Bütün mahsûllerinizi, hubûbâtınızı teslîm ediniz!) şeklini almışdı.
Erkek ve kadın, bütün köylü, zorla kollektif çiftlik, ya’nî Kolhozlara ve devlet çiftliğine,
ya’nî Sovhozlara sokuldu. Kadınlar da, erkek gibi, en ağır işlerde, erkek şeflerin
baskısı altında, insâfsızca çalışdırıldı. Parti adamları ise, hiçbir emek ve hizmeti
olmadan, hakkı geçmeden kurulmuş olan villalara, apartmanlara yerleşip, zevk
ve safâ sürmekde idi. Sâhiblerini öldürdükleri malların, mülklerin üzerine oturmuşlardı.
Bunları gören halk, kıtlık ve açlık karşısında ayaklandı. Binlerle zevallı, kurşuna
dizildi ise de, halkın mukâvemeti önlenemedi. [m. 1921] de çiftçiye küçük bir
bağçe vermeğe mecbûr oldular. Fekat Stalin [m. 1932] de zulm ile, bunları yine geri
aldı. Rusyadaki toprakların yüzde doksanyedisi, kollektif çiftlikler ve devlet çiftlikleri
hâlinde idi. Bu toprakların ihtilâlden önceki sâhibleri, buralarda, devlet için,
buğaz tokluğuna çalışdılar. Parlak va’dlerle ihtilâle sürüklenen çiftçi, dolap beygiri
gibi, bir üretim vâsıtası yapıldı. Bu durumdaki millet, zorla çalışıp, devlet malına
acımadı. [m. 1959] Aralık ayında, Doğu Almanya komünist partisi merkez komitesine
verilen bir raporda, kollektif çiftliklerde kundaklama ve sabotajların
yayıldığı bildirilmişdir. [m. 1959] Temmuz, Ağustos ve Eylül aylarında, bu çiftliklerde,
dokuzyüzden fazla kundaklama olmuş, dokuz ayda, gayrı menkûl tahrîbâtı
dörtmilyon doları bulmuşdur. Baskı ile yapılan çalışdırmada, istihsâl düşmüş,
plânlama uygulanamamışdır. 8 Ağustos 1953 de Malenkovun Sovyet yüksek şûrâsındaki
açıklamasına göre, [m. 1929-1952] yılları arası yatırımlara ayrılan dokuzyüzdoksanyedimilyar
rublenin, yalnız yüzde dokuzu zirâ’atde kullanılmış, yüzde
altmışdördü ise, ağır sanâyı’a yatırılmışdır. Bu şartlar altında, Rusyada, 1382 [m.
1963] de kıtlık başladı. Rusya, Avrupadan ve Amerikadan buğday satın almak zorunda
kaldı. Bu krize, en çok, zirâ’atde şahsî teşebbüsün yasak edilmesi, milletin
kazancının zorla elinden alınması sebeb olmuşdur. Hayvancılıkda ise, çarlık zemânının
rakamlarına bile ulaşılamamışdır. Zirâ’î gücün azalması, soğuk harbe ve yaldızlı
propagandalara dayanan komünist diktatörlüğünü açlığa ve sefâlete sürükledi.
Onun netîcesi de, rejim yıkıldı. Târîhin bu en kanlı, din düşmanı, zulm, vahşet
ve yalan diktatoryası ortadan kalkdı.
– 526 –