Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

31 — MADDE VE ATOM ÜZERİNDE YENİ BİLGİLER
Bugün herkes, atomu ve atom enerjisini merâk etmekde, dost, düşman her
memleketde atom üzerinde çalışılmakdadır. İstikbâlin harbleri, atom silâhları ile
yapılacak, atom kuvveti bulunmıyan milletler, yaşamak hakkı bulamıyacakdır. Küçük,
büyük, herkesin sık sık işitdiği atomu ve atom enerjisini ve kullanılmasını, din
kardeşlerime kısaca bildirmeği lüzûmlu gördüm. Çünki, atom kuvveti, harbde
de, sulhda da kullanılacakdır. Müslimânların, düşmanda bulunan silâhları öğrenmesi
ve yapması, farzdır. O hâlde, bugün atom bombasını yapmağa ve bunun
için lüzûmlu matematik, fizik, kimyâ bilgilerini öğrenmeğe çalışmak farzdır. Önümüzde
bulunan atom harbine hâzırlanmazsak, dînimizi, milletimizi koruyamayız.
Harb için, atom te’sîslerini hâzırlamak, bunlardan sulh zemânında, terfîh-i ibâd için
istifâde etmek, dînî vazîfemiz ve ibâdetimizdir. Devletin, milleti cihâda hâzırlaması,
ibâdetdir. Hâzırlamaması, büyük günâhdır.
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, (İlm, Çinde de olsa alınız!) buyurdu.
Ya’nî ilm, dünyânın en uzak yerinde bulunsa ve kâfirlerde de olsa, gidin alın!
buyurdu. Çünki Çin, o zemân, en kâfir ve çok uzak bir yer idi. O hâlde, cihâd için
gerekli bilgileri, en uzak kâfirlerden de arayıp, bulup, öğrenmemiz, yapmamız, hâzırlıklı
olmamız, beş vakt nemâzdan sonra, en birinci vazîfemiz, ibâdetimizdir. İbni
Âbidîn, üçüncü cild, (Cihâd) bahsinde buyuruyor ki, (Düşman hücûm etdiği veyâ
hücûm korkusu olduğu zemân, her müslimânın harb etmesi farz-ı ayndır).
Atom harbi muhakkak olduğundan, buna hâzırlanmak, farz-ı ayn hâline gelmişdir.
(Hadîka)da el âfetlerinde buyuruyor ki, (Nefsin hoşuna giden fâidesiz şeylere
lehv ve la’b denir ki, boş yere vakt geçirmekdir. Yalnız zevcesi ile oynamak ve harb
oyunları halâl olup başkaları harâmdır). Harbe hâzırlanmak için, at yarışları, atış,
güreş, ok ta’lîmleri, lüzûmlu teknik tecribeleri yapmak câizdir. Hattâ lâzımdır ve
çok sevâbdır.
Üzerinde yaşadığımız yer küresi, hava, su, taş, toprak tabakaları ve bütün yıldızlar,
güneşler, hep maddeden yapılmışdır.
Madde demek, boşlukda yer kaplıyan ve ağırlığı olan varlık demekdir. İki
madde, bir yerde birlikde bulunamaz. Birinin orada bulunması için, ötekinin oradan
gitmesi lâzımdır. Hava, maddedir. Çünki, ağırlığı vardır ve yer kaplar.
Maddenin şekl almış parçalarına cism denir. Şişe, bardak, pencere camı, ayrı ayrı
birer cismdir. Fekat hepsi, cam maddesinden yapılmışdır. Madde ikiye ayrılır:
Saf madde. Karışım.
Etrâfımızda gördüğümüz bütün maddeler, saf değil, birer karışımdır. Meselâ,
içdiğimiz su, homogen olduğu, her tarafı aynı göründüğü hâlde, içinde az da olsa,
tuzlar ve hava vardır. O hâlde, bir karışımdır. Karışımların hâssaları [özellikleri]
her zemân aynı değildir. Belirli özellikleri yokdur. Karışımda bulunan maddeler,
kendi özelliklerini gayb etmez. Maddeler, birbirleri ile, her mikdârda karışabilir.
Yalnız bir maddeye (Saf madde) denir. Saf maddenin belirli özellikleri vardır. Saf
maddenin belirli özellikleri, hiç değişmez.
Tâm saf madde yok gibidir. Bir madde içinde bulunan yabancı maddeler, kimyâ
üsûlleri ile anlaşılamıyacak kadar az olunca, bu maddeye, saf diyoruz. Saf süt
demek, kimyâ bakımından doğru bir söz değildir. Çünki, süt belli özellikler taşıyan
tek bir madde değildir. Saf madde, iki dürlü olur: Element. Bileşik cism.
Element: Kendisinden, başka başka özellikde maddeler çıkarılamıyan saf maddelere
(Element=eleman) veyâ (Basît cism) denir. Saf şeker, bir eleman değildir.
Çünki, şekerden, karbon [kömür], hidrogen ve oksigen maddeleri çıkabilir. Saf demir,
bakır, kükürt birer elementdir. Yüzbeş element vardır. Her element, kimyâ
tepkimelerinde bölünemiyen en küçük parçaların yığınıdır. Bu parçalara, yunanca
(Atom) denir. Herbir element, birbirlerine benziyen atomlar yığınıdır.
– 546 –