Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

Havada, suda yayılmakda olan ses dalgaları, dıvar, kayalık gibi sert düz yüzeylere
çarpınca, doğrultularını değişdirerek, tekrâr geriye döner. Geri dönen dalgalar,
eşit özellikde, ikinci bir ses meydâna getirirler. Bu ikinci sese (Aks-i sadâ) veyâ
(yankı) denir. Aks-i sadâ, kendini hâsıl eden birinci sesin özelliğinde olduğu hâlde,
secde âyetinin, aks-i sadâsını işiten kimsenin, ma’nâsını anlasa bile, tilâvet secdesi
yapması lâzım gelmiyor. Kur’ân-ı kerîmin aks-i sadâsı, Kur’ân-ı kerîm olmuyor.
Bu sese, Allahü teâlânın kelâmı denmiyor. Radyoda işitilen ses, hâfızın sesinin
(Nakl-i sadâ)sı, ya’nî sesin kendisi olmadığı gibi, (Aks-i sadâ)sı bile değildir.
Hâfızın sesine benziyen, başka bir sesdir. Kadınların aynadan, sudan aks eden görüntülerine
ve kâğıd, perde üzerindeki resmlerine bakmanın da, benzerlerine
bakmak olduğunu, birinci kısmda, 58. ci maddenin son sahîfesinde bildirmişdik.
Ses, mikrofona gelince gayb oluyor, bitiyor. Elektriğe, sonra miknâtıs dalgalarına
çevriliyor. Bu elektro-manyetik dalgalar, antene gelip, radyoda, elektriğe ve sonra
yeni bir sese çevriliyor. Ho-parlörde de böyle olmakdadır. Zâten ho-parlör, elektrik
dalgalarını ses dalgalarına çeviren âlet demek olduğu, Fransızca (Larousse)da
bile yazılıdır. Aks-i sadâya Kur’ân-ı kerîm okumak denilmiyor da, bu başka sese,
nasıl Kur’ân okumak denilir.
Süâl: Radyoda dinlenen ses, fen bakımından, hâfızın sesinin kendisi değilse de,
sesinin tâm benzeridir. Ses bütün harmonikleri ile, farksız oluyor. Ma’nâsı da
bozulmuyor. Bunu dinlemek, niçin câiz olmasın?
Cevâb: Birşeyin benzeri, kendisi değildir. Sarı metal bileyzikler, altın bileyziklere
tâm benziyor ise de, aynı değildirler. Altın yerine geçmezler. Radyodan, hoparlörden
çıkan ses, hâfızın sesine çok benziyorsa da, insan sesi değildir. Metalik
sesdir. Tınısı, yüksekliği, şiddeti ve harmonikleri başkadır. Kadının resmi de, kadına
çok benziyor ise de, kendinin aynı değildir. Gayrı da değildir. Bunun içindir
ki, kadının avret yerlerine şehvetsiz bakmak harâm olduğu hâlde, bunların resmlerine
şehvetsiz bakmak harâm değildir. Fekat benzediği için, resmlerine bakmak
mekrûhdur. Bunun gibi, sevilen şeyin benzerine de saygı göstermek lâzımdır.
Çünki, aynı değil ise de, gayrı da değildir.
Kâfirlerin kilisede org çalarak okudukları gibi, Kur’ân-ı kerîmi çalgı çalarak okumanın
küfr olacağı, mu’teber kitâblarda yazılıdır. [İkinci kısm, kırkıncı [40] maddeye
bakınız!]. Kur’ân-ı kerîmin radyoda ve ho-parlörde söylenen, okunan tâm benzerine
de, böyle saygısızlık yapmak küfr olur. Eğer çalgısız ve tecvîd ile okunuyor
ise, radyoda sâatlerce çalgı ve şehveti harekete getiren şeyler çalıp, birkaç dakîka
Kur’ân-ı kerîm okunur, sonra yine günâh olan şeylere başlanırsa, bu hâl, kumar,
içki, oyun ve açık kadın gibi günâh bulunan fısk meclisinde, bu kimselerin veyâ başka
birinin, birkaç dakîka da Kur’ân-ı kerîmi veyâ bunun tâm benzerini okuması
gibi olur. Böyle olan radyodaki Kur’ân-ı kerîmi dinlemek, fısk meclisinde okunan
Kur’ânı dışardan dinlemeğe benzer. Bunun için, harâmları kesip, bu aralık zemânda,
okumak da, bunu dinlemek de câiz olmaz. Günâh olur. (Mültekâ) şerhlerinde
diyor ki, (Fısk meclislerinde, alay edenler arasında tesbîh, tehlîl, zikr, tekbîr, hadîs,
fıkh ve benzerlerini okumak günâhdır). Çünki, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi
ve sellem”, böyle okumağı yasak etmişdir. Meselâ, (Kimyâ-i se’âdet) kitâbında
diyor ki, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Rebî’ bin Sü’ûdün evine geldi.
Evde, küçük kızlar def çalıyordu ve şarkı söylüyorlardı. Şarkıyı, [çalgıyı] bırakıp,
Resûlullahı medh etmeğe başladılar. (Beni söylemeyiniz! [Önce okuduğunuza
devâm ediniz!]. Beni medh etmek [mevlid, ilâhî okumak] ibâdetdir. Def [çalgı]
çalarken, eğlence, oyun arasında ibâdet câiz değildir) buyurdu. Def, çalgı çalarak
veyâ başka la’b, ya’nî oyun oynayarak Kur’ân-ı kerîm okuyanın kâfir olacağı
(Tergîb-üs-salât)da, cemâ’at ile nemâz bahsinde ve (Cevâhir-ül-fıkh)da yazılıdır.
(Mîzân-ı Şa’rânî), abdesti anlatırken buyuruyor ki, (İslâm âlimleri, çirkin şeyler
söyledikden sonra Kur’ân-ı kerîm okuyan kimse, Mıshafı pislik içine sokan kim-
– 725 –