26.03.2015 Views

UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA FACULDADE ...

UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA FACULDADE ...

UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA FACULDADE ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Comentando no de 1935 certos aspectos negativos da colectividade galega do Rio de Janeiro,<br />

eistrañábainos que, sendo ésta, tanto pol-a súa importancia económica, mais principalmente pol-a súa<br />

superioridade numérica (de cada dez españoles, nove son galegos) e, sobre todo pol-o seu maior<br />

espírito asociativo o principal soporte da colonia española, non tuvese dentro dela unha maior<br />

influencia rexional e, antes pol-o contrario, denótase unha cuase total despersonalización: o que se<br />

puña ben de manifesto no seu órgao colectivo, o Centro Galego. Nascido este no final do século<br />

pasado dunha disidencia do Casino Español, cresceu rapidamente na mesma proporción que aquel<br />

outro minguaba, de tal sorte que, por volta do ano de 1912, campeaba como única sociedade da<br />

colonia española; pois todos os intentos feitos para crear novas entidades de carácter xeneral español<br />

redundadron no máis estrondoso fracaso. Por esta razón os poucos elementos non galegos viron-se<br />

forzados a sumar-se a él.<br />

Pois muito bem. Para que esa minoria non se sentise contrafeita no seu seo, comprende-se que o<br />

Centro Galego lle fixese algunhas concesións e así na parte lirico-dramática do programa das súas<br />

festas incluíse obras teatrais, cantos e bailes das diversas rexións e mesmo do tipo xeneral español;<br />

pro nunca que tal deferencia fose ao punto de representaren-se, solamente, obras do teatro castellano<br />

e andaluz, cuando xa o teatro galego tiña atinxido un notável desenvolvimento, nin de que os<br />

números de variedades constasen, apenas, de cante e baile andaluces, deixando no máis completo<br />

esquecimento as nosas cántigas e as nosas danzas. Pro en honra á verdade debemos consignar que<br />

nos últimos anos de súa eisistencia operou-se nél unha reaccion favoravel como o demostra o ter<br />

creado un pequeño orfeón en cuio repertorio figuraban o Himno galego e a Alborada, de Veiga... e<br />

digamos ainda, en seu abono, que sempre celebrou – ao seu modo, é certo – a festa de Santiago.<br />

Balboa queixa-se da ausência de fomento dos elementos diferenciais galegos por<br />

parte dos associados do Centro Galego do Rio de Janeiro e salienta que esse desinteresse<br />

era paralelo à inexistência de qualquer movimento cívico com espírito galego no seio dessa<br />

agremiação. Ele aponta que o paroxismo da teima na rejeição da identidade galega esteve<br />

no apagamento de um conjunto ornamental de “figuras” históricas galegas, de valor<br />

“moral” e “espiritual”, entre as quais estavam Feijóo, Rosalia e Curros. Esses retratos foram<br />

apagados das paredes do Centro. Todavia, segundo ele, a desgaleguização do Centro não<br />

foi endógena, senão que aconteceu pela influência de uma minoria não-galega. A pior<br />

conseqüência da desgaleguização da agremiação foi a extensão dessa desídia identitária ao<br />

conjunto da coletividade galega do Rio. O autor situa esses acontecimentos mais de uma<br />

dúzia de anos atrás, ou seja, antes de 1937, mas frisa que ainda não houvera revide. As<br />

possibilidades para que este acontecesse resultaram diminuídas quando, em, 1943, o Centro<br />

Gallego foi fechado por não se ajustar às disposições legais das autoridades brasileiras.<br />

Vislumbrou-se em 1947 uma solução para o marasmo da coletividade galega carioca; nesse<br />

63

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!