26.03.2015 Views

UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA FACULDADE ...

UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA FACULDADE ...

UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA FACULDADE ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

estrangeiros imigrantes em favor da comunhão patriótica entre todos os patrícios<br />

desterrados. É o que expressa Castelao em um discurso proferido em agosto de 1940<br />

perante imigrantes galegos em Buenos Aires:<br />

Sería parvo agachar a miña condición de desterrado político; pero eu xúrovos que sóio me sinto<br />

emigrante dendes que cheguéi a este país, coma se saíra de Galiza vontariamente, empurrado pola<br />

ilusión de atopar unha vida mellor. E como emigrado xa me incorporéi á coleitividade galega, para<br />

sentir os seus propios afáns e soñar co retorno á Terra que nos dou o ser; pero sempre leal e<br />

agradecido ao país que nos dá o pan de cada día. Eiquí me criéi i eiqui veño envellecer, e nos dous<br />

estremos da miña vida síntome igoalmente ledo, porque a patria arxentina non é allea ao nosso<br />

sentimento patriótico e nela non trocamos o nosso xeito de vida. Mentiría se non dixese que quero<br />

morrer na Terra en que nascín; mentiría se non confesase que para os meus anceios Galiza é a Terra<br />

mellor do mundo e que sóio nela me sinto feliz; pero em Bós-Aires viven máis galegos que en<br />

ningunha cibdade de galiza e polo tanto é natural que declare a miña verdade: síntome máis a carón<br />

da propia patria vivindo em Bós-Aires que vivindo en Madrid. E que ninguén vexa nesta sinceira<br />

declaración nin a máis leve sombra de política.<br />

Tardéi moito en chegar porque o camiño foi longo e retorto; pero xa cheguéi i estóu eiquí.<br />

Agora vivo antre vós e prégovos que me teñades como un irmán verdadeiro, porque para min non hai<br />

idea máis pura que a da solidariedade fraternal dos galegos (Castelao, 1976: 28-29).<br />

III. 1. 3. O imigrante frente ao asilado<br />

O estigma do imigrante encontra-se em uma posição hierarquicamente inferior em<br />

relação ao estigma de outros desterrados, isto é, aos motivos políticos dos asilados. A<br />

subalternação do estigma do imigrante a respeito do estigma do asilado é perceptível em<br />

outro discurso de Castelao, pronunciado em setembro de 1940, no Centro Galego de<br />

Buenos Aires. Esse discurso intitulou-se “A hestoria e a tradición de Galicia”. Nele,<br />

Castelao expôs uma síntese de elementos do repertório constituinte da autêntica tradição<br />

galega. A defesa dos bens materiais e simbólicos garantes da tradição – “a enerxía étnica<br />

que vive nos limbos da concencia nacional galega”, “a ialma eterna de Galicia” – era, para<br />

Castelao, uma das estratégias que deviam ser seguidas para a melhora das condições de<br />

vida dos galegos e para que se conseguisse que eles anulassem o estigma da emigração e<br />

pudessem permanecer na sua pátria. Mas essa vocação redentora e essa tomada de partido<br />

fizeram com que alguns dos seus adais, entre eles o próprio Castelao, padecessem a<br />

perseguição da reação e se soubessem condenados, para não perecerem, a assumir o<br />

estigma do desterro. Diz Castelao:<br />

90

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!