13.12.2012 Aufrufe

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

Af-fall → Afgefall<br />

Af-fall-emmer m. Eimer für Küchenabfälle, Mülleimer. → Asken-emmer<br />

af-fallen 1. abfallen. De Blöite is all af-follen. Waor sall ik<br />

sitten? (Antwort:) Hier (Daor) is noch nümms afefollen (Dabei<br />

zeigt man auf den Daumen). 2. mißfallen, nicht gefallen;<br />

enttäuschen. Dat is mi düftig ofefollen. He is mi lellk afefollen<br />

(stark mißfallen). Denne is mi doch hatt af-follen met sien<br />

Praoten (negativ aufgefallen). → miss-, teggenfallen<br />

Af-fall-end(e) n. Abfallende (z.B. vom Brett, Balken, von <strong>der</strong><br />

Wurst). → Boll-ende<br />

Af-fallrohr, -röhr, -rühr n. Fallrohr für Regenwasser vom Dach. →<br />

Fallrohr<br />

Af-falltunne f. Abfalleimer<br />

af-fangen abfangen. Den Druck van’t Dack wodde met ne Stütte<br />

afefangen (mit einer Stütze am Dachstuhl).<br />

af-fielen abfeilen. de Schohsollen af-fielen (abraspeln)<br />

af-fillen häuten. De Maage wodde in heet Waater daon un af-fillt<br />

van binnen (beim Schlachten).<br />

af-finden, -finnen 1. abfinden. Dat Kind wödd afefunden (erhält<br />

Mitgift, Erbschaft). 2. sik af-finden met. Daor moss di wall met<br />

af-finden! De kann sik met’n ollen Dagg nich af-finden (mit den<br />

Altersbeschwerden).<br />

Af-findung, -finnung f. Abfindung<br />

af-fisken, -fissen abfischen. den Kolk af-fisken<br />

af-flämmen abflämmen, abbrennen. de Wääge un Grääwens af-flämmen.<br />

dat Schwien af-flämmen (Borsten nach dem Schlachten absengen). De<br />

Henne wodd nao’t Plücken met’n Strohwisk afeflämmt. → sengen<br />

af-fleegen abfliegen<br />

af-fleesken, -fleeßen abfleischen, Fleisch ablösen. de Haore up’n<br />

Buck af-fleeßen (in <strong>der</strong> Gerberei). → entfleesken<br />

Af-fleesker, -fleeßer m. Abfleischer in <strong>der</strong> Gerberei<br />

af-fleeten Fäden von Bohnenschoten entfernen. Bohnen af-fleeten. →<br />

afströöpen<br />

af-flöiten abpfeifen. dat Spöll af-flöiten<br />

af-flöößen (Wes, Ot, Vr) abpusten (von Rahm auf <strong>der</strong> Milch). den<br />

Schmand van de Melk af-flöößen<br />

af-flööten (Sahne) abschöpfen<br />

af-flouen abflauen. De Wind flout af (läßt nach).<br />

af-föhlen abfühlen; abtasten. de Kribben nao Fiske af-föhlen. de<br />

nijen Erpel af-föhlen (fühlen, ob sie dick genug sind)<br />

af-föhrn, -führn wegtransportieren; ab-, wegfahren. De Buusken<br />

wödden in’n Mäi af-föhrt un an de Miete packt. De föhrt di‘t Gatt<br />

af (riskantes Fahren, → Hacke 1).<br />

af-foorn, -fuurn abfüttern. de Kin<strong>der</strong> af-foorn. Nao’t Af-foorn<br />

gaot de Buurn nao Bedde (nach <strong>der</strong> Abendfütterung des Viehs).<br />

af-frääten, -fretten abfressen. De Kaniene häbbt mi ‘n Bast van de<br />

jungen Bööme af-frääten. → Wessum<br />

af-fraogen abfragen; verlangen, for<strong>der</strong>n. He häff mi te vull affroggt<br />

föör de Koh (beim Handel).<br />

af-freesen ab-, erfrieren. Dat Erpel-loof was bes up de Grund affroorn.<br />

→ verfreesen<br />

af-friewen, -riewen, -ben abreiben. Friew dat Kalw gudd af nao de<br />

Geburt! (Reib es gut trocken). den Diss met’n Lappen af-friewen<br />

(säubern). → afschüürn, Strohwisk<br />

af-füllen abfüllen. Wien in Fläsken af-füllen<br />

af-fuulen abfaulen

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!