13.12.2012 Aufrufe

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Erfolgreiche ePaper selbst erstellen

Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.

Houe f., Hou m. Hieb, Schlag. ne gudden Houe (kräftiger Schlag).<br />

Houe kriegen (verhauen werden, Kin<strong>der</strong>spr.). De häff ne Hou (ist<br />

beschränkt, verrückt). → stramm, Striepen<br />

houen (hout, höut; heew, heewen; houen) schlagen.Holt houen (Bäume<br />

fällen). Se heewen de Spoorn nich ähr as in’n Oktoober<br />

(Dachsparren). Dat Peerd hout (schlägt aus). Ik hou di glieks eene<br />

(an de Kiewe) (Ohrfeige). Junge, gao nao Huus; glieks will Moo<strong>der</strong><br />

di houen, un du büs de weer nich (Jux, → tällen). Se hout sik äs<br />

arme Düüwels (Streit u. Schlägerei). Et geht Houen öwwer Schlaon<br />

(„holterdiepolter”). De kaas nich uut’t Huus houen (geht niemals<br />

aus, → Henne). De höut un<strong>der</strong> de Priese (unterbieten). → Busk,<br />

Haamer, Kopp, Mählsack, Pack n., Pott, schännen, schwatt, Tappen.<br />

Zs.: Ball-, daale-, dood-, Ieskloot-, kahl-, kant-, kaputt-,<br />

kläin-, kott-, loss-, wegg-<br />

Houer, Höuer m. Eckzahn des Ebers; großer, vorstehen<strong>der</strong> Zahn. Wat<br />

ha’ de Houers in de Muule! → Eck-, Gaffeltand.<br />

Zs.: Holt-, Kant-, Mollen-, Un<strong>der</strong>-<br />

Houerij f. Schlägerei. → Klopperij<br />

Houhach(t) f. Fallkerbe<br />

Houklinge f. Gerät zum Beschneiden des Hufes<br />

Houkloot m. Setzkreisel. → Houdopp, Ieskloot<br />

houklooten (Vr) mit dem <strong>Kreis</strong>el spielen. → houdoppen<br />

Houkloss m. Hauklotz. → Houbuck, -paol<br />

Houpaol m. Hauklotz, Hackklotz (z.B. zum Spalten von Brennholz,<br />

zum Zerteilen des Holzes für Holzschuhe, oft ein dicker<br />

Baumstumpf). → Houbuck, lieke<br />

Houpiepe f. 1. Hohlmeißel. → Doppbäitel. 2. Schlagrohr, Stift, mit<br />

dem Löcher in den Le<strong>der</strong>riemen gestanzt werden<br />

Houpt n. 1. Hauptsache, das Wichtigste. Dat is’t Houpt. Dat was<br />

nich dat Houpt. Schwattbrood was früher hier dat Houpt (die<br />

wichtigste Nahrung). Wenn’t Weer denao is, dat is’t Houpt. Dat is<br />

Houpt, dat gesund weerküms (Abschiedsgruß bes. alter Leute, Sü). →<br />

Houptsaake, üpperste. 2. in <strong>der</strong> Wendg. Der Mann is das Haupt des<br />

Weibes, sagg de Mann. Ik bün den Hals, sagg de Frou, un dräi dat<br />

Houpt as ik will. → Hööfd, Kopp, Krüüs<br />

Houpt-arbäid f. Hauptarbeit<br />

Houptboom m. (Wes, Vr, St, Sü, Ge, Rae, Rh, Bo) Einspann, Baum am<br />

Wagen, an <strong>der</strong> Karre. de Houptbööme van den Kaorenrump<br />

(Einspannbäume). → Barwe<br />

Houptfier f. Hauptfeier. Twee Daage denao was de Houptfier.<br />

Houptfoor, -fuur n. wichtigstes Futter. Höi was ‘t Houptfoor met,<br />

dat gaff’t tweemaol an’n Dagg (für Kühe).<br />

Houpthahn m. wichtigster Mann. Versöök nich immer, den Houpthahn<br />

up’n Hoff te spöllen.<br />

Houpt-ingang m. Haupteingang<br />

Houptkalfakter m. Hauptperson, Hauptverantwortlicher<br />

Houptmacker m. Hauptkerl, wichtigste Person, Rädelsführer. →<br />

Mackert<br />

Houptmann m. Hauptmann (Amt im Schützenverein)<br />

Houptmaoltied f. Hauptmahlzeit<br />

Houptmatadoor m. Hauptperson, wichtigste Person<br />

Houptsaake f. Hauptsache. → Houpt<br />

Houptstammbook n. Hauptstammbuch für Pferde (bes. für gekörte<br />

Hengste)<br />

Houptstraote f. Hauptstraße

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!