13.12.2012 Aufrufe

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart - Kreis Borken

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

häff growwe Knocken (Bütte) (schwere Knochen). He is noch wall<br />

groff van Bütte (grobknochig). groff Haor (wi<strong>der</strong>spenstiges Haar).<br />

‘n groff Sewwe (grobmaschiges Sieb, Durchschlag). * He häff de ‘n<br />

groff Sewwe in (redet grob, ordinär, direkt). Dat is ne Growwen<br />

in’n Beck (redet grob). Et was ‘n lellken Groffen in’t Praoten<br />

(Küürn). In’t Growwe un in’t Fiene, dat is em alls eendoon<br />

(gleichgültig, ob grob od. vornehm). Se kann’t in’t Growwe un in’t<br />

Fiene (Mädchen, das alles gelernt hat). He dee’t uut’t growwe un<br />

uut’t fiene Book (kann grob reden u. vornehm sein). Et geht van’t<br />

growwe Bredd (uut’t growwe Book) (Er redet ordinär, → ün<strong>der</strong>ste).<br />

He is groff uutefollen (hat sich schlecht benommen, geschimpft,<br />

ist grob geworden). Et is uut’t Gröffste dr’uut (aus <strong>der</strong><br />

schlimmsten Kindheit). → Blijpenne, Bohnenstroh, fien, rou<br />

Groff-arbäid f. grobe Vorarbeit<br />

Groffbacker, -bäcker m. gewerblicher Brotbäcker (bes. für<br />

Schwarzbrot, im Ggs. zu → Fienbacker). → Broodbacker<br />

groffbüttig grobknochig; knochig, mager; grob, plump<br />

groffdännen aus Kiefernholz<br />

groff-frääterig, -fretterig (St, Sü, Ge, Hei, Rae) nicht<br />

wählerisch im Essen, nicht verwöhnt. → gruusfrääterig<br />

Groffhäid f. Grobheit<br />

Groffigkäit, Growwigkäit f. Grobheit, Unfreundlichkeit. He häff mi<br />

ne Groffigkäit an’n Kopp säggt.<br />

groffkäörnig, -kürnig grobkörnig<br />

Groffschmitt m. Schmied, Hufschmied. → Beschlagg-, Hoowschmitt<br />

Groffschnuute f., -schnuuten m. Großmaul<br />

Groffstellmaaker, -määker m. Grobstellmacher, Ackerwagenbauer<br />

(benutzte keinen Leim, im Ggs. zum → Fienstellmaaker). Ne<br />

Groffstellmaaker hout alls met Macht ineene. → Raamääker<br />

Groffstellmaakerij, -määkerij f. Grobstellmacherei; Wagenbauerei<br />

für Ackerwagen (ohne Verwendung von Leim)<br />

Gröi n. Wuchskraft, Wachsen, Gedeihen; Entwicklung. Daor sitt kinn<br />

Gröi in (Es gedeiht nicht). He is an’n Gröi (wächst). → Gröite<br />

gröien wachsen; gedeihen; zunehmen (an Größe u. Gewicht, sich<br />

entwickeln). Et gröit all düftig (wächst gut an). Alls gröit un<br />

blöit. Dat Farken gröit gudd. De Lämmer gröit as Kohl in’n<br />

Gaorden. He föhlt sik gröien (wird stolz, eingebildet). →<br />

anwinnen, arten, Fettpott, Rogge<br />

Gröit(e) f. (Wes, St, Rae) Wachstum, Wuchskraft. → Aard, Gröi<br />

Groll m. Haß, Groll. → Gruute<br />

Grolle → Groenlo<br />

Gronau. Groonau, Gronau ON Gronau. Gronauske Draodnäägels<br />

(Ortsneckerei aus Graes). Ih Gronauske Metten häbbt nix te fretten<br />

(Spott aus Epe). Daor moss nett doon, as se in de Groonau doot<br />

(Frage: Wu? Antwort:) Daor doot se nett, as se am besten könnt.<br />

Groonau is ne Stadt, Ääp is noch wat, Nienborg is ‘n Schlott, Heek<br />

is ‘n Gaaseschott (Spott aus Ahaus).<br />

Gröön n. Grünzeug, Grünfutter (z.B. Klee). Dat Gröön föör de<br />

Puggen wodde in’n Foorlaaken nao Huus hen dräägen. → Stüüwe.<br />

Zs.: Dännen-, Fröhjaors-, Immer-, Jüfferken-in’t-, Kalk-, Mäi,<br />

Runkel-,Suppen-,Wottel-<br />

gröön 1. grün. so gröön as Gröss. gröönen Wegg (Feldweg mit<br />

Grasnarbe). Ne gröönen Kott is nich so schlimm as ne natten<br />

(Klumpen von frisch gemähtem Gras, → Grösskott). gröönen<br />

Uutschlagg up’t Moos (Schimmel, → Kaom 2). Grööne Wienachten,<br />

witte Paoßen (Wetterregel). * Ne olle Ssegge (Nen ollen Ssick)

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!